หมวดหมู่: ตำนาน

ร่างทรงในตำนานเปิดปริศนาปึงเถ้ากงถึง อาแปะโรงสี! กับเบื้องหลังที่น้อยคนนักจะรู้

อาแป๊ะโรงสี! ผู้เขียนยันต์ฟ้าประทาน เป็นหนึ่งในผู้วิเศษชาวจีนที่มีผู้คนนับถือมากที่สุดท่านหนึ่งในยุคปัจจุบันโดยท่านได้รับการยกย่องว่าเป็นเทพเซียนที่ทำหน้าที่โปรดมนุษย์ในอดีตเจ้าสัวใหญ่ระดับประเทศก็เคยมาขอพึ่งบารมีจนกิจการรุ่งเรืองร่ำรวยเป็นมหาเศรษฐี แม้ปัจจุบันนี้ผู้ที่มาพึ่งบารมีท่านก็ยังได้อานิสงค์ถูกหวยบ้าง ได้รับความเจริญทางธุกิจบ้างอย่างน่าอัศจรรย์

ประวัติของแป๊ะโรงสี

ประวัติค่อนข้างลี้ลับ บางท่านเล่าว่าคราวหนึ่งเกิดพายุมีลมหอบร่างของท่านขึ้นไปบนฟ้าสามวันสามคืนเมื่อถึงเวลากลับลมก็หอบท่านกลับมา เมื่อกลับมาถึงบ้านท่านก็กลายเป็นผู้วิเศษเล่าลือกันว่าเซียนได้บันดาลลมประหลาดนี้มารับตัวท่านเพื่อรับเป็นศิษย์ประสิทธิประสาทวิชาเซียนให้

เมื่อย้อนดูประวัติตำนานของวัดศาลเจ้า จึงสืบได้ว่า เจ้าที่ผู้ทรงฤทธิ์มีความขลังความศักดิ์สิทธิ์ดังกล่าวนั้นไม่ใช่เจ้าที่ชาวจีนแต่เป็นดวงพระวิญญาณของกษัตริย์ทางเหนือหรืออาจเป็นมอญนามว่าเจ้าน้อยมหาพรหม

เมื่อย้อนดูประวัติตำนานของวัดศาลเจ้าจึงสืบได้ว่า เจ้าที่ผู้ทรงฤทธิ์มีความขลังความศักดิ์สิทธิ์ดังกล่าวนั้นไม่ใช่เจ้าที่ชาวจีนแต่เป็นดวงพระวิญญาณของกษัตริย์ทางเหนือหรืออาจเป็นมอญนามว่าเจ้าน้อยมหาพรหม

เจ้าน้อยมหาพรหมเป็นคนมีวิชาเข้มขลัง โดยเฉพาะการกำราบสัตว์ร้ายให้เชื่อง รวมไปถึงรักษาโรคภัยไข้เจ็บ สมัยนั้นเจ้าน้อยมหาพรหมลองวิชาอาคมโดยล่องมาตามลำน้ำชนะผู้มีวิชาดีมาหลายต่อหลายท่านทั้งพระและฆราวาส จนมาถึงวัดศาลเจ้า เจ้าน้อยมหาพรหมได้สงเคราะห์ขาวบ้านด้วยการาะกดจรเข้ที่ดุร้ายให้เชื่อง จากนั้นก็แสวงหาคนมีวิชาเพื่อลองของ

เจ้าน้อยมหาพรหมได้พบกับพระอาจารย์รุเกจิชาวมอญ ปฐมเจ้าอาวาสวัดศาลเจ้าก็ขอลองวิชา พระอาจารย์รุแสดงวิชาหลายอย่างเช่นเสกใบมะขามเป็นตัวต่อตัวแตน ถากขาออกมาเป็นดุ้นฟืน จนเจ้าน้อยมหาพรหมยอมแพ้และนับถือเป็นครูบาอาจารย์

เจ้าน้อยมหาพรหมไม่กลับขึ้นเหนือไปยังบ้านเมืองของตนแต่ขอฝากตนเป็นศิษย์พระอาจารย์รุจนสิ้นใจ

เมื่อเจ้าน้อยมหาพรหมสิ้นแล้วพระอาจารย์รุจึงเริ่มสร้างเจว็ดเจ้าที่เป็นรูปกษัตริย์ประทับยืนถือพระขรรค์ ศิลปะเชิงช่างแบบมอญ นี่คือจุดกำเนิดเริ่มแรกของศาลศักดิ์สิทธิ์แห่งวัดศาลเจ้า ปทุมธานีที่คนในปัจจุบันอาจหลงลืมตำนานนี้กันไปแล้ว

ต่อมาเมื่อชาวจีนมามากขึ้นก็ทะนุบำรุงศาลปรับปรุงศาลด้วยศิลปะแบบจีนและรู้จักเจ้าที่ในนามปึงเถ้ากง ส่วนนามของเจ้าน้อยมหาพรหมก็เริ่มเลือนลงไป

แป๊ะโรงสีสามารถ สื่อสัมผัสกับเจ้าน้อยมหาพรหมในนามปึงเถ้ากงของคนจีนและได้แสดงบุญญานุภาพแห่งเจ้าน้อยมหาพรหมโปรดผู้คนทั้งหลายทั้งรักษาโรค ไล่ผีปลดหนี้บันดาลโชคลาภ ทำให้กิจการเจริญรุ่งเรืองสืบมา

ยันต์ฟ้าประทานพร

ยันต์ฟ้าประทานพร เป็นยันต์ประจำตัวของท่านอาจารย์ กล่าวกันว่าผู้ใดพกพาหรือติดตั้งอยู่ในสถานที่ใดจะพบแต่ความเจริญรุ่งเรือง นำพาโชคลาภเงินทอง รวมถึงสามารถใช้แก้ฮวงจุ้ยเสริมดวง นอกจากนี้ยังขึ้นชื่อทางด้านกันไฟและสิ่งไม่ดีทุกชนิด

ความหมายของผ้ายันต์อาแปะโรงสี

• กา พกพาติดตัวปรับฮวงจุ้ยชีวิต บุกเบิกฟันฝ่า สร้างเนื้อสร้างตัว ก่อรากฐานชีวิต เอาติดที่ประตูบ้าน 2 ข้างแบบกุ้ยนั่ง รับแรงประทะ โดยมีกาใหญ่ ๆ เป็นประธานในบ้าน เช่น 5 6 7 8 9 10 15 18 ในบ้านเสริมพลังให้ตัวบ้าน
• กา ร้านเสริมสวย เหมือน ๖ กา เป็นเสน่ห์ ธาตุน้ำ ความสวยงาม
• กา ใช่ประกอบกับ 8 กาสำหรับที่ที่มีอาถรรพน์เยอะ เป็นการต่อสู้ข่มวิญญาณ เจ้าที่เจ้าทาง
• กา สำหรับสถานที่ท่องเที่ยว โรงแรม ภัตตาคาร รีสอร์ท บริษัทนำเที่ยว ประกอบกับ 9 กา ยอดเยี่ยมครับ เป็นเรื่องการสื่อสาร การประชาสัมพันธ์ โรงแรมก็ใช้ได้
• กา สำนักติว ติวเตอร์ โรงเรียนเอกชนที่ก่อตั้งใหม่ ๆ ยังไม่ดัง ชื่อยังไม่ติดชาร์ต ร้านขายสังฆภัณฑ์ ร้านขายหนังสือ เครื่องเขียน
• กา เหมือน 2 กา โรงแรม อาบอบนวด สถานบันเทิงเริงรมย์ ร้านเสริมสวย ร้านขายของสวย ๆ งาม กิฟต์ชอป ร้านขายดอกไม้ จัดดอกไม้
• กา สำหรับฟื้นฟูกิจการ. คลีนิค ร้านทำฟัน ขายอุปกรณ์การแพทย์ วัสดุก่อสร้าง บ.ก่อสร้างทาง
• กา ร้านเหล้า ร้านอาหาร สำหรับนายทหาร นายตำรวจ ข้าราชการตั้งไว้ในห้องทำงานหลังโต๊ะบนหัวเก้าอี้ที่เรานั่ง มีบารมีลูกน้องเกรงขาม หัวหน้า ผู้จัดการ ดีมาก เคล็ดลับอย่าไปบอกใครมาก
• กา ขายเครื่องสังฆทาน มือถือ เครื่องใช้ไฟฟ้า …
• กาและ18กา เสริมพลังให้บ้าน เป็นการเสริมเติมเต็ม full ภาษาบาลีว่า ปุรณ แปลเป็นไทยว่าครบถ้วนบริบูรณ์ ใช้ติดเป็นปรธานในบ้าน ๆ นั่นจะบริบูรณ์มั่งคั่ง ทรัพย์สินเรืองรอง เงินทองเนืองนองไหลมาไม่ขาดสายดุจสายน้ำในแม่น้ำลำธารที่ไม่มีวันเหือดแห้ง สุขภาพแข็งแรง ภูติผีปีศาจสิ่งอาถรรพน์ไม่มากร้ำกราย โรคภัยไม่เบียดเบียน สมบูรณ์มั่งคั่งดังคำประกาศิตว่าฟ้าประทานพร การบูชาผ้ายันต์อาแปะโรงสี 1.ก่อนแขวนบูชาจุดธูปบอกเจ้าที่เพื่อจะขอแขวนผ้ายันต์ 2.นำผ้ายันต์แขวนบนผนัง โดยให้ผ้ายันต์หันออกหน้าร้าน 3.เอากิมฮวย 1 คู่ ติดตรงกลางด่านล่างของรูปและปักธูปไม่จุด 5 ดอก และ แขวนพวงมาลัยพลาสติก 1 พวง บนกรอบด้านบน เป็นอันเสร็จพิธี สามารถถวายพวงมาลัยสดเพิ่มได้.ทั้งนี้กิมฮวยธูป 5 ดอก และพวงมาลัยพลาสติกควรเปลี่ยนปีละ 1 ครั้ง ..(การไหว้) 1.ส้ม 5 ลูก 2.น้ำชา 5 ถ้วย 3.ขนมแต้เหลียว 1 จาน 4.กิมฮวย 1 คู่ 5.ธูป 5 ดอก 6.พวงมาลัยพลาสติก 1 คู่ 7.ไหว้วันชิวโหงว วันที่ห้า ของวันตรุษจีน วันที่เจ้ากลับลงมาจากสวรรค์ คำอธิฐานขอพรอาแปะโง้วกิมโคย (เซียนแปะสามตา)เทียน กัว สื่อ ฮก โหงว ลี่ ขอให้ฟ้าประทานพร โชคลาภ ความมั่งคั่ง ร่ำรวย สุขภาพแข็งแรง อายุยืนยาว

ขอบคุณข้อมูลจาก : samakomphra

บทความอื่นที่น่าสนใจ : อาถรรพ์หม้อดินเผา ของโบราณยากนักที่จะลืม

น้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณ ตามรอยพ่อ ร.9

น้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชพระมหากษัตริย์ผู้ทรงเป็น “พ่อแห่งแผ่นดิน” นับตั้งแต่เสด็จขึ้นครองสิริราชสมบัติ ทรงมีพระบรมราโชวาท พระราชดำรัส พระราชทานแก่ปวงชนชาวไทย เพื่อเป็นเครื่องเตือนสติให้เราทุกคน รู้หน้าที่แห่งตน ดำรงตั้งมั่นอยู่ในความดี ความสงบเรียบร้อย อย่างมากมาย

เนื่องในโอกาสครบรอบ 2 ปีแห่งการสวรรคต วันที่ 13 ตุลาคม 2561  ขออัญเชิญพระบรมราชโชวาทพระราชดำรัสบางส่วน ที่ได้พระราชทานในวโรกาสต่างๆ มาให้คนไทยได้น้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้ เพราะสิ่งที่ “พ่อหลวง” ทรงสอนไว้ มิใช่เพียงคำพูดสวยงาม แต่ทรงกระทำให้เห็นเป็นตัวอย่าง ดังที่เราได้ประจักษ์มาแล้วตลอด 70 ปี แห่งรัชสมัยของพระองค์

“ชาติบ้านเมือง คือ ชีวิต เลือดเนื้อ และสมบัติของเราทุกคนและการดำรงรักษาชาติประเทศนั้น มิใช่หน้าที่ของบุคคลผู้ใดหมู่ใดโดยเฉพาะ หากแต่เป็นหน้าที่ของทุกๆ ฝ่าย ทุกๆ คน ที่จะต้องร่วมมือกระทำ พร้อมกันไปโดยสอดคล้องเกื้อกูลกัน”

พระบรมราโชวาทของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในพิธีตรวจพลสวนสนาม เนื่องในโอกาสพระราชพิธีรัชดาภิเษก 8 มิถุนายน 2514

“ถ้าทุกคนสนใจในความรักประเทศชาติ รักษาความดีเอาไว้ ไม่ต้องไปตามอย่างในสิ่งที่เราเห็นว่าไม่น่าที่จะเจริญไม่น่าจะพัฒนา เราต้องรักษาแนวทางความคิดตามที่เรามีอยู่แม้จะเป็นสิ่งที่ตกทอดมาแต่โบราณกาลจากปู่ย่าตายายของเรา แต่เป็นระเบียบการหรือเป็นวิธีการที่ดี จะไม่ล้าสมัย”

พระราชดำรัสของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในโอกาสเสด็จฯ ไปทรงเยี่ยมวิทยาลัยวิชาการศึกษาประสานมิตร 13 มีนาคม 2514

“ความคิดนั้นเป็นแม่บทใหญ่ของการพูดและการกระทำ เพราะกิจที่จะทำคำที่จะพูดทุกอย่างล้วนสำเร็จมาจากความคิด การคิดก่อนพูดและก่อนทำจึงช่วยให้บุคคลสามารถยับยั้งคำพูดที่ไม่สมควร หยุดยั้งการกระทำที่ไม่ถูกต้อง”

พระบรมราโชวาทของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 10 กรกฎาคม 2540

“การดำรงชีวิตที่ดีจะต้องปรับปรุงตัวตลอดเวลาการปรับปรุงตัวจะต้องมีความเพียรและความอดทนเป็นที่ตั้งถ้าคนเราไม่หมั่นเพียร ไม่มีความอดทน ก็อาจจะท้อใจไปโดยง่าย เมื่อท้อใจไปแล้ว ไม่มีทางที่จะมีชีวิตเจริญรุ่งเรืองแน่ๆ”

พระราชดำรัสของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช พระราชทานแก่ครูและนักเรียน โรงเรียนจิตรลดา 27 มีนาคม 2523

“การดำเนินชีวิตโดยใช้วิชาการอย่างเดียวยังไม่เพียงพอ จะต้องอาศัยความรู้รอบตัวและหลักศีลธรรมประกอบด้วย ผู้ที่มีความรู้ดี แต่ขาดความยั้งคิด นำความรู้ไปใช้ในทางมิชอบก็เท่ากับเป็นบุคคลที่เป็นภัยแก่สังคมของมนุษย์”

พระบรมราโชวาทของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตร ของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 18 กันยายน 2504

สัจจะวาจา นั้นเป็นรากฐานของการทำงาน หรือการดำรงชีวิตที่ดีที่งามที่มีความก้าวหน้า มีความสำเร็จ “สัจ” เป็นการตั้งใจ ตั้งจิตใจ “วาจา” เป็นคำพูดออกมา แสดงถึงคำพูดนั้นต้องออกมาจากใจ คือเป็นการตั้งใจที่จะทำอะไรเพื่อความสำเร็จในงานนั้น”

พระราชดำรัสของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในโอกาสที่ผู้พิพากษาประจำกระทรวงยุติธรรมเฝ้าฯ ถวายสัตย์ปฏิญาณก่อนเข้ารับหน้าที่ 18 มีนาคม 2525

“คนไทย รักษาชาติ รักษาแผ่นดิน เป็นปึกแผ่นมั่นคงมาได้ ด้วยสติปัญญาความสามารถ และด้วยคุณความดี อิสรภาพ เสรีภาพ ความร่มเย็นเป็นสุข ตลอดจนความเจริญ ทุกอย่างที่มีอยู่บัดนี้ เราทั้งหลายในปัจจุบัน จึงต้องถือเป็นหน้าที่รับผิดชอบอย่างสำคัญ ในอันที่จะรักษาคุณความดี พร้อมทั้งจิตใจที่เป็นไทยไว้ให้มั่นคงตลอดไป”

พระราชดำรัสของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในการเสด็จออกมหาสมาคม ในงานพระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษา 5 ธันวาคม 2521

“การใช้จ่ายอย่างประหยัดนั้น จะเป็นหลักประกันความสมบูรณ์พูนสุขของผู้ประหยัดเอง และครอบครัว ช่วยป้องกันความขาดแคลนในวันข้างหน้า การประหยัดดังกล่าวนี้จะมีผลดีไม่เฉพาะแก่ผู้ที่ประหยัดเท่านั้น ยังเป็นประโยชน์แก่ประเทศชาติด้วย”

พระบรมราโชวาทของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตร ของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 18 กันยายน 2504

“ความสุขความเจริญอันแท้จริงนั้น หมายถึงความสุขความเจริญที่บุคคลแสวงหามาได้ด้วยความเป็นธรรม ทั้งในเจตนาและการกระทำ ไม่ใช่ได้มาด้วยความบังเอิญหรือด้วยการแก่งแย่งเบียดบังมาจากผู้อื่น”

พระราชดำรัสของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในพระราชพิธีกาญจนาภิเษกทรงครองราชย์ครบ 50 ปี

“เศรษฐกิจพอเพียง เป็นเสมือนรากฐานของชีวิต รากฐานความมั่นคงของแผ่นดิน เปรียบเสมือนเสาเข็มที่ถูกตอกรองรับบ้านเรือนตัวอาคารไว้นั่นเอง สิ่งก่อสร้างจะมั่นคงได้ก็อยู่ที่เสาเข็ม แต่คนส่วนมากมองไม่เห็นเสาเข็ม และลืมเสาเข็มซะด้วยซ้ำไป”

พระบรมราโชวาทของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช จากวารสารชัยพัฒนา ประจำเดือนสิงหาคม 2542

ความรู้สึกใดๆที่เกิดขึ้นในค่ำคืนวันที่ 13 ตุลานั้น แม้ยากที่จะลืมหรือลบเลือนไปได้ ขอให้เป็นเพื่อนเตือนใจว่าการสูญเสียผู้ที่เรารักเทิดทูนบูชานั้นเจ็บปวดแค่ไหน ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น และเราควรจะทำยังไงต่อไป เชื่อว่าทุกคนจะมีคำตอบของตัวเอง

ประมวนภาพรำลึกพระราชกรณียกิจ ภาพพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภาพในหลวงหายาก

ร้อยร่องรอยแห่งความวิปโยค

ย้ำว่าใจยังโศกยังร่ำไห้

อาทิตย์ลับอับแสงไปแสนไกล

ความอาลัยยังท่วมท้นล้นกมล

พระผู้เสด็จสู่สวรรคาลัย

ขอน้อมศิระกราน กราบแทบพระยุคลบาท

ด้วยสำนึกพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นอันหาที่สุดมิได้และแสดงความไว้อาลัย

พระบามสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช

บทความอื่นที่น่าสนใจ : ๕ โครงการหลวงในภาคเหนือ ของพ่อหลวงในรัชกาลที่ ๙

จาก Escalator สู่ escalator กำเนิดบันไดเลื่อน

กำเนิดบรรไดเลื่อน ต้นแบบของบันไดเลื่อนที่เป็นตัวเป็นตนจริงๆ เกิดจาก ฝีมือของเจสซีรีโน (Jesse Reno) ในปีค.ศ. 1891 (พ.ศ.2434– ตรงกับรัชกาลที่ 5 ของไทย) แต่เปิดตัว เป็นครั้งแรกในอีก 4 ปี ต่อมาคือ ค.ศ.1895 ณ สวนสนุกบนเกาะโคนีย์ (Coney Island) ในมลรัฐนิวยอร์กสหรัฐอเมริกา คนที่จะใช้สิ่งประดิษฐ์ของรีโนหากเป็นชายก็จะขี่คร่อมขึ้นไปแต่หากเป็นหญิงก็จะนั่งหันข้าง ( เหมือนสาวๆ ซ้อนมอเตอร์ไซด์สมัยนี้) โดยเครื่องจะพาขึ้นไปสูงแค่ 7 ฟุต (ราวสองเมตรกว่าๆ) ด้วยมุมเอียง 25 องศา และเร็ว 75 ฟุตต่อนาที หากลองคำนวณดูคร่าวๆ ก็จะพบว่า นั่งเพียงแค่ 13 วินาทีก็ถึงจุดหมายแล้ว เพราะนี่เป็นเพียง ‘ของเล่น’ ในสวนสนุก เท่านั้น

ส่วนคนแรกที่เสนอไอเดียสุดเก๋ไก๋เป็นชาวอเมริกัน ชื่อ นาธาน เอเมส (Nathan Ames) แบบร่างสิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้มองด้านข้างคล้ายรูปสามเหลี่ยม และขับเคลื่อนด้วยพลังไอน้ำ แต่ดูเหมือนว่าคุณปู่เอเมสจะไม่ได้สร้างขึ้นมาจริงๆ ดังนั้น ชื่อของเอเมสจึงไม่ค่อยมีคนอ้างถึงกันนัก ดีที่ว่ามีหลักฐานเป็นสิทธิบัตรของอเมริกาที่ออกให้เมื่อวันที่ 9 สิงหาคม ค.ศ. 1859 หลงเหลืออยู่

ส่วนรีโน ก็เปิดบริษัทชื่อ The Reno’s Electric Stairway and Conveyor Organization (องค์กรบันไดไฟฟ้าและสายพานลำเลียงของรีโน) และปรับปรุงสิ่งประดิษฐ์ของตนจนใช้งานได้ในห้างร้านโถงแสดงสินค้าและสถานีรถไฟในราวปีค.ศ. 1900 ในช่วงใกล้ๆ กันนั้นเองมียอดนักประดิษฐ์อีก 2 คน คือจอร์จวีลเลอร์ (George A.Wheeler) และชาลส์ซีเบอร์เกอร์ (Charles D. Seeberger) ต่อยอดความคิดของรีโนออกไป โดยวีลเลอร์ออกแบบและคิดกลไกอย่างละเอียด ที่สำคัญคือขั้นบันไดในแนวราบ ส่วนซีเบอร์เกอร์ได้ซื้อสิทธิบัตรของวีลเลอร์ไปพัฒนาต่ออีกทีและได้ขายสิทธิบัตรให้บริษัท โอทิส (Otis)บริษัทนี้หลายคนคงจะคุ้นๆ ชื่อ เพราะเขาเป็นยักษ์ใหญ่ในการผลิตลิฟต์โดยสารนั่นเอง (ลองดูลิฟต์ที่คุณใช้อยู่ เผลอๆ อาจเป็นยี่ห้อนี้ก็ได้)ชาลส์ ซีเบอร์เกอร์ นี่เองที่เป็นคนคิดคำว่าEscalator (เอสเคเลเทอร์) ซึ่งมาจากคำว่า Scala(ภาษาลาตินแปลว่า ขั้น) + Elevator (ลิฟต์โดยสาร– ซึ่งมีอยู่แล้วในขณะนั้น) สังเกตดีๆ จะเห็นว่าตัว E ในคำว่า Escalator เป็นตัวใหญ่ เพราะถือว่าชื่อนี้เป็นชื่อทางการค้าที่สงวนให้ใช้กับบริษัทโอทิสเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม เมื่อถึงปี ค.ศ. 1950 สำนักงานสิทธิบัตรของอเมริกาได้ตัดสินว่าคำๆนี้เป็นคำสามัญที่ใช้กันโดยทั่วไป ทำให้คำว่า escalator เขียนขึ้นต้นด้วยตัว e เล็กเหมือนคำศัพท์ โดยทั่วไปมีประเด็นสำคัญที่น่าจะย้อนเวลากลับไปสักหน่อยคือ ในปีค.ศ. 1911 บริษัท โอทิส ได้ฮุบบริษัทของ รีโน และต่อมาในราวทศวรรษที่ 1920 วิศวกรของโอทิสชื่อ เดวิด ลินด์ควิสต์ (David Linquist) ก็ได้พัฒนาบันไดเลื่อนโดยผนวกดีไซน์ของรีโนและซีเบอร์เกอร์เข้าด้วยกัน จนได้บันไดเลื่อนที่มีหน้าตาคล้ายในปัจจุบันจากนั้นมา บันไดเลื่อนก็แพร่กระจายออกไปทั่วโลก เช่น อังกฤษ (ปีค.ศ. 1911) และญี่ปุ่น (ปีค.ศ. 1914)

รู้จักบันไดเลื่อนตัวแรกในอังกฤษ บันไดเลื่อนตัวแรกในกรุงลอนดอนติดตั้งที่ Earls Court Station บันไดนี้เลื่อนด้วยความเร็ว
90 ฟุตต่อนาที หนังสือพิมพ์ The Illustrated London News ฉบับวันที่ 14 ตุลาคม 1911 บันทึกข้อความ ตอนหนึ่งว่า “อุปกรณ์อันน่าพิศวงนี้ได้ผนวกความ เพลิดเพลินเข้ากับกิจธุระ และมีคนจำนวนไม่น้อย ได้ใช้ขึ้น-ลงหลายต่อหลายเที่ยวด้วยความรู้สึกตื่นเต้นเร้าใจ”

ในบ้านของเรานั้น ห้างสรรพสินค้าไทยไดมารู ราชประสงค์ เป็นสถานที่แห่งแรกที่มีบันไดเลื่อน ห้างนี้เปิดบริการเมื่อ วันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2507 (ค.ศ.1964) (จำได้ว่าตอนเด็กๆ มีคนแกล้งเรียกชื่อห้างนี้เพี้ยนจาก ‘ไทยไดมารู’ ไปเป็น ‘กระไดเป็นรู’ …ฮิฮิ)

บันไดเลื่อนนั้น ถ้าใช้เพลินๆ ไปก็สบายดี แต่บางทีก็อาจทำให้เราได้ฉุกคิดอะไรได้บ้างเหมือนกัน อย่างในห้างสรรพสินค้าบางแห่งนั้น บางช่วงเวลาเขาจะเปิดบันไดเลื่อนเฉพาะ “ขึ้น” อย่างเดียว ส่วน “ลง” ต้องเดินเอง 555 ทำให้รู้สึกได้เลยว่า “ขาขึ้น” นั้นแสนสบาย แต่“ขาลง” นั้นช่างลำบากซะจริงๆ … คงเป็นสัจธรรมกระมังค่ะ

Credit by  : 2.mtec

บทความอื่นๆ : OUIJA วีจา หรือกระดานวีจา ผีถ้วยแก้วของชาวตะวันตกที่วัยรุ่นนิยมเล่น